Πόλεμος τώρα! Τι κάνει η Ελλάς;
Αδιέξοδο για μια κυβέρνηση με καταστροφικές δουλικές εξαρτήσεις
Ουδείς με δυο δράμια μυαλό πιστεύει ότι το καρναβάλι που ονομάζεται «κυβέρνησή Μητσοτάκη» έχει τα κότσια να ελιχθεί και να προστατεύσει αυτή την άμοιρη πατρίδα του ονομάζεται «Ελλάς» καθώς η σύγκρουση του Ισραήλ με το Ιράν μεταβάλλεται ταχύτατα σε μάχη της «άπιστης» Δύσης με το fundamentalist, δηλαδή «ακραίο» Ισλάμ, το οποίο αυτή την στιγμή εκπροσωπείται απ’ τους μουλάδες της Τεχεράνης.
Η ελληνική διπλωματία δεν ήταν, και δεν είναι φυσικά, ανεξάρτητη. Από καταβολής ήταν υποχρεωμένη να υπακούει στα κελεύσματα των Μεγάλων και να ελπίζει σε «καλύτερες μέρες» που κι αυτές χρειάζονται την αμέριστη ανοχή των «φίλων και συμμάχων» μας.
Κραυγαλέα πρόσφατη απόδειξης του πώς λειτουργεί αυτό το σύστημα ουσιαστικής υποτέλειας είναι η απόλυτη σύμπλευση μας με τον κωμικοτραγικό Ζελένσκυ, που ονειρεύεται ευρωπαϊκό πόλεμο με αντίπαλο την Ρωσσία με την βοήθεια της Δύσης—αλλά με την Μόσχα να έχει ήδη κατατροπώσει τους νεοναζιστές του Κιέβου και απλώς να περιμένει την κατάλληλη στιγμή για να ενσωματώσει τη χώρα και πάλι μέσα στα όρια της παλιάς ΕΣΣΔ, ζυγίζοντας τις αλληλοσυγκρουόμενες απόψεις των ευρωπαίων «συμμάχων» και της υπερατλαντικής κλυδωνιζόμενης υπερδύναμης.
Και σαν να μην έφθαναν όλα αυτά, στην παρούσα στιγμή η Κούλειος Ελλάς αντιμετωπίζει και τα καταστροφικά αποτελέσματα του πολέμου εξοντώσεως μεταξύ του Ισραήλ και σχεδόν ολόκληρου του μωαμεθανικού κόσμου.
Η σύνδεσης μας με το εβραϊκό κράτος, που ξεκινήσει για τα καλά πριν περίπου 15 χρόνια, μεταβλήθηκε ταχύτατα (και με τις ευλογίες των ΗΠΑ) σε σχέση πολιτικό-στρατηγικής συμμαχίας, η οποία προσέφερε πολλά κυρίως στο εβραϊκό κράτος, το οποίο έχει σχεδόν μηδέν στρατηγικό βάθος και περιβάλλεται από δεδηλωμένους αντιπάλους, οι οποίοι περιμένουν την στιγμή που (Αλλάχ επιτρέποντος) που θα μπορέσουν να το στείλουν στην αιωνιότητα.
Το Κούλειον καθεστώς ήταν εξ αρχής όχι μόνον υποτελές στις Βρυξέλες, αλλά και συνδεδεμένο άνευ όρων με το αμερικανικό άρμα που όμως κλυδωνίζεται με έναν Λευκό Οίκο ο οποίος φιλοξενεί το πνευματικά και πολιτικά ανίκανο και επικίνδυνο δίδυμο Biden-Harris.
To καρναβαλικό αυτό σχήμα δεν χάνει ευκαιρία να διαλαλεί ότι θα υπερασπισθεί δια των όπλων το νέο-αποικιακό και θρησκευτικά ολοκληρωτικό σχήμα του Ισραήλ, το οποίο όμως βρίσκεται αντιμέτωπο με έναν Μουσουλμανικό ωκεανό που δεν βλέπει την ώρα και την στιγμή να το στείλει στα Τάρταρα και να ολοκληρώσει αυτό που προσπάθησε να επιτύχει η ναζιστική Γερμανία το 1939-45.
Η σύγκρουση αυτή, που εξελίσσεται ήδη σε προπομπό ενός παγκοσμίου πολέμου, έχει βραχυκυκλώσει την Κούλειον πολιτεία σε σημείο παράλυσης που γίνεται ακόμη χειρότερη από απεχθείς πρωτοβουλίες αμερικανικής προελεύσεως, όπως η νομιμοποίηση του «γάμου» των ανωμάλων και η άνευ προηγουμένου απομείωση του εθνικού οπλοστασίου προς υποστήριξη του κωμικοτραγικού σαλτιμπάγκου που εδρεύει στο Κίεβο—και του οποίου η τύχη είναι ήδη προδιαγεγραμμένη στο πεδίο της μάχης όπου ο Πούτιν κάνει κυριολεκτικά ό,τι θέλει.
Αλλά και οι κοινοτικοί εταίροι της χώρας μας ήδη αποστασιοποιούνται από τον έξαλλο Νετανιάχου, ο οποίος ήδη αντιμετωπίζει και κύμα διαμαρτυρίας στο εσωτερικό της χώρας του εν όψει του αδιεξόδου στην σύγκρουση του με τον Ισλαμικό κόσμο.
Η Ευρώπη, σε γενικές γραμμές, δεν έχει ακολουθήσει το αμερικανικό πρότυπο της άνευ όρων υπεράσπισης του εβραϊκού κράτους. Από πολλού, χώρες της ΕΕ διατυπώνουν αμφιβολίες για την ισραηλινή τακτική της εξόντωσης των Παλαιστινίων—και ήδη κράτη μέλη όπως η Ισπανία, η Ιρλανδία, η Μάλτα και η Σλοβενία προετοιμάζουν διπλωματικές κινήσεις για την διεθνή αναγνώριση ενός παλαιστινιακού κράτους.
Το να πούμε ότι η χώρα μας αντιμετωπίζει ένα αδιέξοδο δεν αποδίδει καν την σοβαρότητα της καταστάσεως—η οποία, μέσα με μερικές μέρες ή και ώρες, μπορεί να μεταμορφωθεί σε οξύτατη κρίση παρανόμης μετανάστευσης αν η παρούσα σύγκρουση επεκταθεί και προς την Συρία και τον Λίβανο — κάνοντας την κρίση του 2015 να μοιάζει με σχολική εκδρομή.
Επί του παρόντος, η Κούλειος πολιτεία παραμένει δέσμια των ολοκληρωτικών της δεσμών της με την υπερατλαντική υπερδύναμη, η οποία, πιεζόμενη και στο εσωτερικό, από το κύμα οικονομικού και πολιτικού χάους, αλλά και στο εξωτερικό, εξ αιτίας Ουκρανίας και Ισραήλ, θα τείνει να απαιτεί όλο και περισσότερη «συμμαχική αλληλεγγύη» από ένα κράτος που δεν διαθέτει ούτε οικονομικά, ούτε αμυντικά, ούτε πολιτικά αποθέματα για να παίξει τον ρωμαλέο βοηθό της σταδιακά μειούμενης πλέον υπερδύναμης που καθόριζε κάποτε τις τύχες του δυτικού κόσμου.
Με την ευκαιρία του μη επανδρωμένου πολέμου στο Ισραήλ, ακούσατε το τελευταίο ανέκδοτο με τον ΠΘ; https://hellasjournal.com/2024/04/o-ellinas-prothipourgos-ke-i-kipros-ti-simeni-i-dilosi-tou-oti-opiadipote-epithesi-kata-tis-megalonisou-tha-theorithi-os-epithesi-enantia-stin-ellada/
Ρωτάς τι κάνει η Ελλάς Κυριακάτικα? Με σχεδόν 30C και ηλιοφάνεια? Πως φαίνεται ότι δεν είσαι ενημερωμένος για τις απλωτές του ΠΘ! Λυπάμαι!